89/5/16
4:20 ع
منتظران واقعی در دلهای خویش را نزد پروردگار خو عرضه می دارند و در راس امور خویش همیشه تعجیل در فرج را درخواست می کنند.
ما چطور...................؟
در
این زمان که ظلم و فساد زیاد گشته می بایست عدل و اصلاح را به ارمغان
بیاوریم نه آنکه بی تفاوت بگوییم: زمین باید از ظلم و فساد پر شود تا منجی
بیاید.این عقیده ای بس پوچ و نامنطقی است.
منتظر واقعی تلاش می کند تا زمینه ی ظهور را با اصلاح خویش(در ابتدا) و اصلاح جامعه (در نهایت) انجام دهد.
پس در ابتدا بیاییم از درون خویش شروع کنیم. خویش را اصلاح کنیم. و اگر هر کس خود را اصلاح کند آنگاه جامعه اصلاح می شود.
به امید روزی که عطر یاس به مشاممان سرمستی دهد.
پیام رسان
منتظران چشم به راه آمدنش هر لحظه زمین قلبهایشان را با یادش آب و جارو می کنند و دیده ی خویش را به سمت خانه ی دوست تنگ تر می نمایند. شاید زیباترین لحظه ی تاریخ را با قاب دیدگانشان به تصویر در آورند. این همان چیزی است که هر جمعه در دعای ندبه از تارهای وجودشان به مولای خویش عرضه می دارند: متی ترانا و نراک