امام مهدی(ع) وارث همه انبیا و اولیا و عصاره فضایل
همة آنهاست. در برخی از روایات و کلمات بزرگان شباهتهای نام امام مهدی(ع)
با پیامبران و اوصیای الهی به تصویر کشیده شده است، که یکی از آنها صلوات
منسوب به حکیم ربّانی، خواجه نصیرالدّین طوسی(ره) است.
اشاره: امام مهدی(ع) وارث
همة انبیا و اولیا و عصاره فضایل همة آنهاست. هر آنچه خوبی در اوّلین و
آخرین وجود داشته، همه در وجود شریف آن حضرت متجلّی شده و ایشان را آینه
تمامنمای حق ساخته است. در برخی از روایات و کلمات بزرگان شباهتهای نام
امام مهدی(ع) با پیامبران و اوصیای الهی به تصویر کشیده شده است، که یکی
از آنها صلوات منسوب به حکیم ربّانی، خواجه نصیرالدّین طوسی(ره) است.
در
این صلوات، حضرت مهدی(ع) با ویژگیهای پدران ارجمند خویش توصیف، فضایل و
مناقبی که آن حضرت از اجداد خویش به ارث برده، بیان شده است.
شایان ذکر است که صلوات خواجه نصیر را به عنوان توسّل به ذیل عنایت حضرت بقیّـةالله(ع) میخوانند.
این صلوات را با هم میخوانیم:
«بار
خدایا! رحمتهای پیاپی فرست و درودهای خجستة خویش را ارزانی دار، بر امام
بزرگواری که صاحب دعوت محمّدی است و صولت حیدری و عصمت فاطمی و حلم حسنی و
شجاعت حسینی، عبادت سجّادی و مفاخر باقری و آثار جعفری و علوم کاظمی و حجج
رضوی و جود تقوی و نقاوت نقوی1 و هیبت عسکری و غیبت الهی.
آن
قائم به حق و درفش افراز صدق مطلق، کلمة خدایی و امان الهی و حجّت ربّانی،
برپا دارنده امر خدای و گسترندة آیین عدل خدای و پیروز گرداننده حکم خدای
و پاسدارنده ناموس خدای، امام آشکارا و نهان، برطرفسازنده گرفتاریها و
اندوهان، صاحب جود و بخشش و احسان، امام بر حق، ابوالقاسم محمّد بن الحسن،
صاحب عصر و زمان، روشنکننده حق و برهان، خلیفه خدای رحمان، عدل و انباز
قرآن، آشکارساز مظاهر ایمان و مهتر آدمیان و پریان. رحمتها و درودهای
خدایی بر او باد و بر همه نیکان پاک او. درود و رحمت و سلام و تحیت بر تو
باد! ای وصیّ حسن عسکری و ای جانشین شایسته شایسستگان، ای امام زمان، ای
مهدی قائم منتظران، ای زاده ختم رسولان، ای فرزند امیرمؤمنان، ای امام
مسلمانان، ای حجّت خدا در میان مردمان، ای سرور ما، ای مولای ما! ما به
آبروی تو، روی به درگاه خدا آوردیم و تو را نزد خدای شفیع ساختیم و به
اعتبار منزلت تو، حاجات دو جهان خویش طلبیدیم. ای سرافراز در نزد خدا و ای
آبرومند بارگاه کبریا، حاجات ما را، از خدای عزیز جلیل، تو طلب کن و
برآورد آنها را تو بخواه.»2
پینوشتها:
? به نقل از: حکیمی، محمّدرضا، خورشید مغرب، صص 175-176.