اعمال مشترکه ماه خدا

امّا اعمال آن پس بر دو قسم است : قسم اوّل اعمال مشترکه آن است که متعلّق به همه ماه است و اختصاصى بروز معیّن ندارد و آن چند امر است :
دعاى امام سجّاد علیه السلام در ایام رجب
اول آنکه در تمام ایّام ماه رجب بخواند این دعا را که روایت شده حضرت امام زین العابدین علیه السلام در

حجر در غُرّه رجب خواند: یا مَنْ یَمْلِکُ حَواَّئِجَ السّاَّئِلینَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اى که مالک حاجات خواستارانى

ویَعْلَمُ ضَمیرَ الصّامِتینَ لِکُلِّ مَسْئَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حاضِرٌ وَجَوابٌ

و اى که نهاد خاموشان دانى براى هر خواسته اى از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است

عَتیدٌ اَللّهُمَّ وَمَواعیدُکَ الصّادِقَةُ واَیادیکَ الفاضِلَةُ ورَحْمَتُکَ

خدایا به حق وعده هاى راستت و نعمتهاى بسیار و رحمت

الواسِعَةُ فَاَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَقْضِىَ

وسیعت از تو خواهم که درود فرستى بر محمد و آل محمد و

حوائج دنیا و آخرتم را برآورى که براستى تو بر هرچیز توانایى * * * * * * * * * * * * * *

دوّم بخواند این دعا راکه حضرت صادق علیه السلام در هر روز ماه رجب مى خواندند خابَ الوافِدُونَ عَلى غَیْرِکَ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * نومید شدند آنان که بر دیگرى

وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاّ لَکَ وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاّ بِکَ وَاَجْدَبَ

جز تو وارد شدند و زیانکار شدند کسانى که به غیر از تو رو کردند و تباه گشتند آنانکه جز به درگاه تو فرود آمدند

الْمُنْتَجِعُونَ اِلاّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرّاغِبینَ وَخَیْرُکَ

و گرفتار قحطى شدند کسانى که جز از فضل تو پوییدند در خانه ات به روى مشتاقان باز و خیر و نیکیت

مَبْذُولٌ لِلطّالِبینَ وَفَضْلُکَ مُباحٌ لِلسّاَّئِلینَ وَنَیْلُکَ مُتاحٌ لِلا مِلینَ

به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است عطایت براى آرزومندان مهیاست

وَرِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاکَ وَحِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواکَ عادَتُکَ

و روزیت حتى براى کسانى که نافرمانیت کنند گسترده است و بردباریت حتى در مورد آنکه به دشمنیت

الاِْحْسانُ اِلَى الْمُسیئینَ وَسَبیلُکَ الاِبْقاَّءُ عَلَى الْمُعْتَدینَ اَللّهُمَّ

برخاسته شامل است شیوه ات نیکى به بدکارانست و راه و رسمت زندگى دادن به سرکشان است خدایا

فَاهْدِنى هُدَى الْمُهْتَدینَ وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدینَ

پس مرا به راه راه یافتگان رهبرى کن و کوشش کوشایانرا روزیم کن

وَلاتَجْعَلْنى مِنَالْغافِلینَ الْمُبْعَدینَ واغْفِرْلى یَوْمَالدّینِ

و قرارم مده از بى خبران دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بیامرز * * * * * * *

دعاى امام صادق علیه السلام در ایام رجب
سوّم شیخ در مصباح فرموده مُعَلَّى بن خُنَیْس از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود بخوان درماه رجب

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ صَبْرَ الشّاکِرینَ لَکَ وَعَمَلَ الْخائِفینَ مِنْکَ وَیَقینَ

خدایا از تو خواهم شکیبایى سپاسگزارانت را و کردار ترسانندگانت را و یقین

الْعابِدینَ لَکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ وَاَنَا عَبْدُکَ الْباَّئِسُ الْفَقیرُ

پرستندگانت را خدایا تو والا و بزرگى و من بنده مستمند بى نواى توام

اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمیدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّلیلُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ

تویى بى نیاز ستوده و منم بنده خوار درگاه خدایا درود فرست بر محمد و آلش

وَاْمْنُنْ بِغِناکَ عَلى فَقْرى وَبِحِلْمِکَ عَلى جَهْلى وَبِقُوَّتِکَ عَلى

و منت نِه بوسیله توانگریت بر فقر و نداریم و به بردباریت بر نادانیم و به نیرویت بر

ضَعْفى یا قَوِىُّ یا عَزیزُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاْوصیاَّءِ

ناتوانیم اى نیرومند و اى با عزت خدایا درود فرست بر محمد و آل او آن اوصیاء

الْمَرْضیِّینَ وَاکْفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْیا وَالا خِرَةِ یا اَرْحَمَ

پسندیده و کفایت کن آنچه از کار دنیا و آخرتم که مرا به اندوه انداخته اى مهربانترین

الرّاحِمینَ مؤ لف گوید: که سیّد بن طاوُس نیز این دعا را در اقبال روایت کرده و از روایت

مهربانان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

او ظاهر مى شود که این دعا جامعترین دعاها است و در همه اوقات مى توان خواند
دعاى اللَّهُمَّ یَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ در ایّام رجب

چهارم و نیز شیخ فرموده که مستحبّ است بخوانند در هر روز این دعا را اَللّهُمَّ یا ذَاالْمِنَنِ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا اى داراى

السّابِغَةِ وَالاْلاَّءِ الْو ازِعَةِ والرَّحْمَةِ الْو اسِعَةِ وَالْقُدْرَةِ الْج امِعَةِ

عطاهاى فراوان و نعمتهاى بخش شده و رحمت گشاده و نیروى تام و تمام

وَالنِّعَمِ الْجَسْیمَةِ وَالْمَواهِبِ الْعَظیمَةِ وَالاْیادِى الْجَمیلَةِ والْعَطایَا

و نعمتهاى بزرگ و موهبتهاى سترگ و بخششهاى نیکو و دهشتهاى کامل

الْجَزیلَةِ یا مَنْ لا یُنْعَتُ بِتَمْثیلٍ وَلا یُمَثَّلُ بِنَظیرٍ وَلا یُغْلَبُ بِظَهیرٍ یا

اى که به تمثیل و مثال آوردن وصفت نتوان کرد و اى که به نظیرى تشبیهت نتوان نمودن و اى که با کمک گرفتن هم مغلوب

مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَاَلْهَمَ فَاَنْطَقَ وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَعَلا فَارْتَفَعَ وَقَدَّرَ

نشوى اى که آفرید و روزى داد و الهام کرده گویایش کرد و ابداع کرده سپس شروع کرد و برتر شد پس مرتفع گردید و اندازه

فَاَحْسَنَ وَصَوَّرَ فَاَتْقَنَ وَاحْتَجَّ فَاَبْلَغَ وَاَنْعَمَ فَاَسْبَغَ وَاَعْطى فَاَجْزَلَ

گرفت و نیکو گرفت و نقش بندى کرد پس محکم ساخت و حجت آورد و آنرا رساند و نعمت داد و فراوانش کرد و عطاکرده وآنرا

وَمَنَحَ فَاَفْضَلَ یا مَنْ سَما فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الاْبْصارِ وَدَنا فِى

افزون کرد و بخشید و زیاده بخشید اى که در عزت چنان بالا است که از دیدگاه چشمها در گذشته و در

الُّلطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الاْفْکارِ یا مَنْ تَوَحَّدَ باِلْمُلکِ فَلا نِدَّ لَهُ فى

لطف چنان نزدیک است که از آنچه در افکار خطور کند گذشته اى که در فرمانروایى یکتا است که همتایى براى او در

مَلَکُوتِ سُلْطانِهِ وَتفَرَّدَ بِالاْلاَّءِ وَالْکِبرِی اَّءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فى جَبَرُوتِ

قلمرو سلطنتش نیست و به بخششها و بزرگوارى یگانه است که رقیبى براى او در جبروت

شَاْنِهِ یا مَنْ حارَتْ فى کِبْرِیاَّءِ هَیْبَتِهِ دَقایِقُ لَطایِفِ الاْوْهامِ

مقامش نیست اى که در بزرگى هیبتش ریزه کاریهاى دقیق اندیشه ها سرگردان گشته و دیده هاى تیزبینان در مقام

وَانْحَسَرَتْ دُونَ اِدْراکِ عَظَمَتِهِ خَطایِفُ اَبْصارِ الاْنامِ یا مَنْ عَنَتِ

ادراک عظمتش وامانده است اى که چهره ها در برابر هیبتش زبون گشته و گردنها در

الْوُجُوهُ لِهَیْبَتِهِ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمتِهِ وَوجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ

مقابل عظمتش خاضع شده و دلها از ترسش هراسان گشته است از

خیفَتِهِ اَسئَلُکَ بِهذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتى لا تَنْبَغى اِلاّ لَکَ وَبِما وَاَیْتَ بِهِ

تو خواهم به حق همین ستایشى که جز براى تو شایسته دیگرى نیست و بدانچه

عَلى نَفْسِکَ لِداعیکَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ وَبِما ضَمِنْتَ الاِجابَةَ فیهِ عَلى

بر عهده خود گرفته اى براى خوانندگانت از مؤ منین و بدانچه اجابت آنرا بر

نَفْسِکَ لِلدّاعینَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ وَاَبْصَرَ النّاظِرینَ وَاَسْرَعَ

خویش ضمانت کرده اى براى خوانندگان اى شنواترین شنوایان و اى بیناترین بینایان و اى سریعترین

الْحاسِبینَ یا ذَاالْقُوَّةِ الْمتینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَعَلى

حسابگران اى که داراى نیرویى محکم هستى درود فرست بر محمد خاتم پیمبران و بر

اَهْلِ بَیْتِهِ وَاقْسِمْ لى فى شَهْرِنا هذا خَیْرَ ما قَسَمْتَ وَاحْتِمْ لى فى

خاندان او و قسمت من کن در این ماه بهترین قسمتهایى که کرده اى و مسلّم کن برایم در آنچه

قَضاَّئِکَ خَیْرَ ما حَتَمْتَ وَاخْتِمْ لى بِالسَّعادَةِ فیمَنْ خَتَمْتَ وَاَحْیِنى

مقدر کرده اى بهترین چیزى را که مسلّم کرده اى ومُهرکن زندگیم را به خوشبختى در زمره کسانى که زندگیشان را مُهر کرده اى

ما اَحْیَیْتَنى مَوْفُوراً وَاَمِتْنى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً وَتوَلَّ اَنْتَ نَجاتى

و زنده ام بدار تا زمانى که زنده ام دارى پرروزى باشم و در حال شادمانى و آمرزیدگى بمیرانم و خودت عهده دار نجاتم

مِنْ مُسائَلَةِ الْبَرْزَخِ وَادْرَاءْ عَنّى مُنْکَراً وَنَکیراً وَاَرِ عَیْنى مُبَشِّراً

از سؤ ال و جواب برزخ بشو و منکر و نکیر را از من دفع کن و مبشر

وَبَشیراً وَاجْعَلْ لى اِلى رِضْوانِکَ وَجِنانِکَ مَصیراً وَعَیْشاً قَریراً

و بشیر (دو فرشته رحمت ) را به چشمم آر و قرار ده برایم راهى بسوى رضوان و بهشتت و زندگى خوش و خرّمت

وَمُلْکاً کَبیْراً وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ کَثیراً مؤ لف گوید: که این دعائى است

و فرمانروایى بزرگت و درود فرست بر محمد و آلش بسیار * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

که در مسجد صَعْصَعهْ نیز خوانده میشود
دعا از ناحیه مقدسه بدست محمد بن عثمان بن سعید در ایّام رجب
شیخ روایت کرده که بیرون آمد از ناحیه مُقَدّسه بر دست شیخ کبیر ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعید (رض ) این توقیع شریف بخوان در هر روز از ایّام رجب :
بنام خداى بخشاینده مهربان

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِمَعانى جَمیعِ ما یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِکَ

خدایا از تو خواهم به حق معانى تمام آنچه بوسیله آنها والیان فرمان تو را خوانند

الْمَاْمُونُونَ عَلى سِرِّکَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِکَ الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ

آنان که امین بر سر پنهانى تو هستند و به دستورت مژده جویند و نیرویت را توصیف کنند و عظمتت

الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ اَسئَلُکَ بِما نَطَقَ فیهِمْ مِنْ مَشِیَّتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ

را آشکارا اعلام کنند از تو خواهم بدانچه گویا شده درباره ایشان از اراده ات و بدین سبب ایشان را

مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ وَاَرْکاناً لِتَوْحیدِکَ وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتى

معادن کلمات خویش و پایه هاى یگانگى و نشانه ها و مقامات خویش قرارشان دادى آن مقاماتى که در هیچ جا

لاتَعْطیلَ لَها فى کُلِّ مَکانٍ یَعْرِفُکَ بِها مَنْ عَرَفَکَ لا فَرْقَ بَیْنَکَ

تعطیل ندارد و هرکه تو را بشناسد بوسیله آنها شناخته میان تو و آنها فرقى نیست

وَبَیْنَها اِلاّ اَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ بَدْؤُها مِنْکَ

جز اینکه ایشان بندگان تو و مخلوق تواءند و فتق و رتق کارشان بدست تو است شروعشان از جانب تو

وَعَوْدُها اِلَیْکَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناةٌ واَذْوادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوّادٌ فَبِهمْ

و بازگشتشان بسوى تو است کمک کاران و گواهان و میزانها و مدافعان و نگهبانان وبازرسان هستند که بدیشان

مَلاَْتَ سَماَّئَکَ وَاَرْضَکَ حَتّى ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ فَبِذ لِکَ اَسْئَلُکَ

آسمان و زمینت را پر کرده اى تا معلوم شد که معبودى جز تو نیست پس بدان وسیله از تو مى خواهم

وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلاماتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

و به جاهاى عزیز و ارجمند نزول رحمتت و به مقامات و نشانه هایت که درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَآلِهِ واَنْ تَزیدَنى ایماناً وَتَثْبیتاً یاباطِناً فى ظُهُورِهِ وَظاهراً

محمد و آلش و ایمان و پایداریم را (در دین ) بیفزایى اى که در عین آشکارى نهانى و اى که در عین نهانى

فى بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ یا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیْجُورِ یا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ

و مستورى آشکارى اى جداکننده نور و ظلمت اى که بدون رسیدن به کنه و

کُنْهٍ وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ حاَّدَّ کُلِّ مَحْدُودٍ وَشاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ وَمُوجِدَ

و حقیقت تو را وصف کنند و بدون شبیه تو را بشناسند اندازه گیر هر چیز محدود و گواه هر گواهى شده و هستى ده

کُلِّ مَوْجُودٍ وَمُحْصِىَ کُلِّ مَعْدُودٍ وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ

هر موجود و شمارنده هر معدود و گم کننده هر گمشده معبودى جز تو نیست